From New Years Eve to Great Ocean Road

The trip continues,

op de middag van het vorige verhaal na het skydiven was het onze beurt, we werden aangehouden door de politie. Deze wilde de autoregistratie en franks rijbewijs zien. De registratie was in orde, maar het rijbewijs niet. Het was geen internationaal rijbewijs dat je in new south wales wel nodig hebt (verschilt per staat in australie). Na een praatje en een glimlach en veel onschuldige blikken mochten wij ondanks geen geldig rijbewijs toch doorrijden, een waarschuwing en een happy christmas, scheelt weer 100 dollar.

Op naar sydney waar we de 30e zouden aankomen bij jos die accomondatie voor ons had geregeld, als je het nu leest, nog bedankt, was top en erg gezellig! Voordat we daar kwamen was het in australie ook kerst, even wat anders; geen kou; geen boom; en niet thuis. We arriveerden op 1e kerstdag in port macquarie waar we op het moment van tent opzetten gelijk bier aangeboden kregen van onze australische buren Alan en Monica, erg gezellig en vele biertjes later, de bbq en eten maar.

Vanuit port macquarie vertrokken we de 28e naar newcastle voor de laatste stop voor sydney, de naam zegt het al, regen! Na veel gezoek en volle campings waar sommige een minimaal verblijf hadden van 14 dagen vond maaike het plaatsje terrigal in onze australie bijbel, met 1 hostel bekend in deze plaats. Gauw bellen en jawel er was nog 1 kamer beschikbaar, aangekomen mochten we de kamer kiezen, omdat andere mensen nog niet gearriveerd waren. Oftewel kamer met ingebouwde badkamer voor het zelfde geld. Erg relaxed!

Zo vertrokken we de 30e richting sydney naar de suburb (buitenwijk) mortdale, zon 20 min met de trein van het centrum. Onderweg voor het stoplicht te wachten probeert een grote spin in de motorkap van de auto naast ons te kruipen, gauw raampje dicht en rijden maar! Aangekomen bij jos even de spullen uitladen en een bakje thee/ koffie drinken en sydney in. Geweldig en wat een mooie grote stad is sydney! Op naar het opera house en de harbour bridge, geweldig!
Op het plaatselijke terras aan een lekker biertje en het thuisfront even jaloers maken met een sms. En zo werd het oudjaarsdag, geen oliebollen; geen kou; en zelf geen vuurwerk (is verboden, (alleen professioneel door de staat afgestoken vuurwerk is legaal) maar wel op 1 van de mooiste plekjes op aarde om het te vieren. Bepakt met een 33Liter koelbox vol met bier en wijn en nog een volle doos bierblikjes vertrokken we richting centrum rond 1300uur. Jos wist een perfecte plek voor het uitzicht op het vuurwerk. Eenmaal aangekomen met een lamme arm van het tillen, was het gebied afgezet als een non-alcoholzone en daar sta je dan. We kwamen in contact met een groep australiers die een perfecte plek hadden met goed uitzicht op de brug. Oftewel, ideaal en happy newyear. De sfeer en het vuurwerk zijn super en niet te beschrijven. Het is een ervaring die je deelt met 1,5miljoen mensen, maar die toch voor jezelf is. Wauw, dat we dit hebben mogen meemaken.

Op 1 januari zijn we weer vertrokken uit sydney aangezien we van 1 t/m 10 maart weer in sydney terugkomen. Vanuit sydney op naar canberra, de hoofdstad. Hier konden we nog rustig bijkomen en hebben we het parlementshuis en de gardens bekeken, erg mooi en indrukwekkend. Ook zijn we naar de nationale zoo geweest. Deze had een erg mooi aquarium maar de dierentuin stelde niet veel voor in vergelijking met de Steve Irwin Zoo, wat was dat leuk! Vanuit canberra via tussenstop/overnachting naar Melbourne. We hadden een overnachting op zon 80km van het centrum dus het was een klein uurtje rijden dachten we. Niet dus! Na een half uur rijden, kregen we de schrik van ons leven, Frank reed en haalde met 110km per uur (max snelheid in australie) een auto in en op dat moment knalde onze rechtervoorband. Het was een soort ontploffing, door een combinatie van warmte en weinig profiel (uitzetten/splijten van de band). Gelukkig kon Frank de auto onder controle houden en hem stilzetten in de berm en daarna op de vluchtstrook. Je ziet onderweg heel veel kapotte banden en rubber langs de kant van de weg liggen. Gelukkig voor ons had Frank een maand voor vertrek samen met zijn vader een lekke band verwisseld, dus hij wist precies wat hij moest doen. Frank de band verwisselen en maaike het verkeer attenderen, EEN TOP TEAM :)! Aangekomen in melbourne gelijk naar de garage en door.

In vergelijking met wat we al gezien en meegemaakt hebben vonden we melbourne niet super. Meer een normale grote stad. Dit komt misschien ook doordat we 45min met de bus buiten het centrum zaten. Op de camping kreeg maaike de laatste avond daar voor de 2e x in korte tijd de schrik van haar leven. Frank op de wc in onze sta caravan en toen kwam maaike gillend aangerend. Wat bleek, maaike was even gaan liggen en toen ze haar ogen opendeed, kwam daar een spin van zeker 15cm tevoorschijn. Als je die zag, is niemand spinnenvriend! Tim weet dan wel wie die spin moet vangen, want maaike doet het niet. Maar hoe vang je zon spin? Niet met een wc papiertje. Het idee kwam om hem in de koelbox te vangen, de val was gezet, maar errald de spin zette het op een rennen en verdween weer, gauw naar de receptie en een andere sta caravan gekregen. De spin gelukkig niet meer gezien, maar maaike hield haar ogen half open die nacht, die de heetste was in 100jaar, 00.00uur 38graden.

Zo zijn we op 13 januari begonnen aan de great ocean road, een weg recht langs de oceaan van ruim 300 kilometer. We stoppen zowat om de kilometer voor fotos en om van het uitzicht te genieten. We gaan nu langzaam richting Adelaide, waar we onze auto willen verkopen en vervolgens de outbacktour gaan doen naar Alice Springs. Voor zover zijn jullie nu weer helemaal bij!

Veel liefs

Maaike en Frank

P.S de reacties blijven leuk, ook van alle oude bekenden. Leuk om te lezen dat jullie allemaal zo met ons meeleven!